Η ζωή μας είναι γεμάτη ανατροπές και αστάθμητους παράγοντες, τα οποία επειρεάζουν την καθημερινότητά μας, άλλοτε λίγο και άλλοτε αρκετά πεισσότερο, πολλές φορές αλλάζοντας την.
Εμφανίζονται ‘’ξαφνικά’’ νέα μονοπάτια και σταυροδρόμια, δίνοντάς την δυνατότητα των ‘’επιλογών’’. Αναπόφεκτα, αυτές, μας καθορίζουν.
Μία τέτοια περίπτωση είναι και η κατάσταση η οποία μας δοκιμάζει αυτόν τον καιρό.
Εμείς (οι αθλητές) έχουμε μάθει να κάνουμε αναγωγές κάθε δυσκολίας της ζωής μας, στις δυσκολίες που συναντάμε στις προπονήσεις και τους αγώνες μας. Αυτές χτίζουν και διαμορφώνουν την ευρύτερη προσωπικότητα ενός αθλητή. Ειδικότερα τα αθλήματα και αγωνίσματα αντοχής και υπεραντοχής, εξελίσσουν ιδιαιτέρως, τις αρετές της υπομονής, της ψυχραιμίας και της επιμονής.
Φανταστείτε ένα Μαραθώνιο αγώνα δρόμου (42.195μ.)
Από μόνο του αυτό, φαντάζει ιδιαίτερα αγχωτικό, όμως αν έχεις κάνει αυτά που πρέπει για να προετοιμαστείς, δεν (θα πρέπει) είναι.
Και θα σας εξηγήσω το γιατί: Στην κατάσταση που βιώνουμε με την πανδημία, δεν μπορούμε να ελέγξουμε ή προβλέψουμε το μέλλον. Οπότε γιατί να μας καταβάλλουν οι σκέψεις των αρνητικών συνεπειών τις οποίες έτσι και αλλιώς θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε στην αμέσως επόμενη φάση;
Επανέρχοντας στον μαραθώνιο, φανταστείτε να σκεφτόμαστε από το πρώτο χλμ τον τερματισμό… Από μόνο του αυτό είναι αρκετά στρεσογόνο , που λειτουργεί ως τροχοπέδη στην ψυχολογία και την όλη προσπάθειά.
Το σωστό είναι απλά να τον προσμένουμε και να τον ονειρευόμαστε (τον στόχο μας, τον τερματισμό);
Έτσι λοιπόν αυτό που κάνουμε, είναι να δημιουργούμε τις προϋποθέσεις που θα μας βοηθήσουν να τον πετύχουμε (τον στόχο μας). Δηλαδή αυτά ακριβώς που έχουμε εξασκήσει στην προπόνηση καθ’ όλη την προετοιμασία (βραχεία) και την καριέρα μας (μακρά).
Αντίστοιχα στην ζωή μας, στην καθημερινότητά μας, έπειτα από αυτήν την περίοδο την οποία βρεθήκαμε μακριά από τους αγαπημένους μας, τα αγαπημένα μας μέρη και τις αγαπημένες μας δραστηριότητες. Αντιληφθήκαμε πόσο πολύ μας έλειψαν όλα τα παραπάνω και ποιά έχουν πραγματική αξία και δεν ήταν απλά ‘’υποκατάστα’’ τα οποία ‘’εφήμερα’’ ικανοποιούσαν κάποιες βασικές ανάγκες.
Είναι στο χέρι και την αντίληψη του καθένα μας, να ‘’εκμεταλευτούμε’’ την εμπειρία αυτή, προς όφελως της ατομικής μας υγείας, ποιότητας ζωής μας και βέβαια εξέλιξής μας.
Ώρα να επανασυνδεθούμε με τους αγαπημένους μας, την φύση και τις δραστηριότητες που μας συναρπάζουν…